| De ‘Furie’ ‘has come a long way’, zoals
men in het Engels zegt. Haar levensloop begon in 1916 bij de
‘Scheepswerven v.h. Gebr. G & H. Bodewes’, gevestigd te
Martenshoek in de provincie Groningen. Ze was een open
brugsleepboot met één mast en de werf bouwde haar op eigen
risico. Men mikte eigenlijk op de Duitse markt, maar
middenin de Eerste Wereldoorlog betekende dit een
uitvoerverbod. De sleper lag daarom ruim één jaar voor de
kant als ‘Bodewes VI’. In 1918 werd ze uiteindelijk verkocht
aan de papierproducent ‘Holmen Bruks & Fabriks AB’ in
Norrköping, Zweden. Om te laten zien dat ze een neutraal
schip was, droeg ze, tijdens de tocht naar Zweden, in grote
letters ‘Sverige’ (Zweden!) op de romp
In 1976 wilde de AVRO het boek ‘Hollands
Glorie’ (1940) van Jan de Hartog bewerken tot een
televisieserie. Daarvoor had de omroep, naast 64 acteurs en
actrices, een nog originele stoomzeesleper nodig. Die was er
in Nederland echter niet meer. Er bestonden nog wel enkele
stoomaangedreven havenslepers, maar die waren niet geschikt
voor de rol. Via de Internationale Sleepvaart Hobbyclub
ontdekte de organisatie echter dat er nog een oude
stoomzeesleper in het watergebied van Stockholm opereerde.
Een foto van de ‘Holmvik’ overtuigde regisseur Walter van
der Kamp. Hij wist meteen: ‘Dit is de sleepboot die nodig is
voor Hollands Glorie
De sleper werd aangekocht en overgevaren
naar IJmuiden, waar ze op 30 april arriveerde. Daar rustte
men haar uit voor haar nieuwe taak als televisiester. Dit
betekende onder andere dat de radarinstallatie werd
verwijderd en een beting werd geplaatst. Na zo'n zes weken
hard werken werd de sleper naar Castletown, Bantry Bay, in
Ierland gesleept, om te beginnen met de opnamen in volle
zee. Hier kwam de sleepboot eerst als ‘Jan van Gent’ en
later, na enkele aanpassingen, als ‘Furie’ in actie. In
totaal voer ze daar zeven weken onder stoom. Terug in
Nederland maakte men ook nog opnames op het IJsselmeer. De
succesvolle serie ‘Hollands Glorie’ liep van eind 1977 tot
begin 1978 en werd herhaald in 1982. De naam ‘Furie’ is
blijven hangen, de sleper vaart nog steeds onder die naam
Vanaf laat in de negentiende eeuw tot in
de zeventiger jaren van de twintigste eeuw is Maassluis de
belangrijkste uitvalsbasis geweest van de stoom- en
motorzeeslepers van
L. Smit & Co’s Internationale Sleepdienst, later Smit
Internationale. Toen er dan ook in 1977 een nog varende
stoomzeesleper op de televisie verscheen was het logisch dat
er pogingen werden ondernomen dit schip naar Maassluis te
halen om zo te kunnen laten zien hoe het er vroeger op
stoomzeeslepers aan toe ging.
De ‘Furie’ was na afloop van de televisie-opnamen in 1976
verkocht aan ‘Handels Mij. Heise’ in Zaandam. Daar lag ze
een jaar lang stil, tot de Maassluizers kwamen kijken of de
sleper misschien te koop en nog te restaureren was. Toen dit
het geval bleek, ging het razendsnel. Een stichting werd
opgericht en certificaten van deelname werden uitgeschreven.
Aangezien de serie nog op televisie was, kwam er in korte
tijd veel geld binnen. De ‘Furie’ kon gekocht worden. Op 17
februari 1978 arriveerde de oude dame in haar nieuwe
thuishaven
BRON:website Furie |
Vereniging Maarten Tromp
